สถิต - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ก อยู่, ยืนอยู่, ตั้งอยู่, เช่น พระเจ้าสถิตบนสวรรค์ พระมหากษัตริย์สถิตบนพระที่นั่ง สมเด็จพระสังฆราชสถิต ณ วัดบวรนิเวศวิหาร

สถิต อยู่ กับ ผู้ เชื่อ ทั้งหลาย เหมือน พระ ภาค ดั้งเดิม ของ พระองค์ ใน ทุก ที่ ทุกแห่ง ที่ เขา ประชุม กัน ใน พระนาม ของ พระองค์ ตรงกันข้าม วิญญาณ ของ

สถิติหวยออกวันเสาร์ 2566 อาจารย์ ดร สุขสถิต มีสถิตย์

สถิติหวยลาวออก สถิต {คำกริยา} general; ล้าสมัย 1 general volume_up · live {กริยา} สถิต (ด้วย: อาศัยอยู่, อาศัย, พักอาศัย, ดำรงชีพ, พักอยู่, เลี้ยงชีพ, ใช้ชีวิต, ครองชีพ, ดำเนินชีวิต,